چکیده

این مقاله یک روش حفاظت پشتیبان ناحیه گسترده را برای خطوط انتقال ارائه می‌دهد. در این روش کل شبکه با توجه به نحوه‌ی جانمایی PMUها و آرایش شبکه، به تعدادی زون‌های حفاظتی پشتیبان (BPZ) تقسیم می‌شود. با وقوع خطا، جریان‌های توالی مثبت و صفر ورودی به BPZ نسبت به شرایط پیش از خطا، به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می‌یابند و لذا بر این اساس BPZ خطادار قابل شناسایی است. سپس با توجه به آنکه در هنگام شرایط تنش شبکه (تداخل بار، نوسان توان و ...)، تمامی رله‌های یک BPZ همزمان خطا را در زون‌های خود نمی‌بینند، خطا بودن اغتشاش یا تنش‌بودن آن بررسی و در صورت خطا بودن آن، نوع خطا نیز تعیین می‌گردد. نهایتا با استفاده از روش حداقل مربعات و داده‌های ولتاژ و جریان دریافتی از PMUها، خط خطادار و محل آن تعیین می‌شود. به منظور بررسی کارآمدی روش، رویکرد پیشنهادی در شبکه‌های نمونه 9 شینه IEEE، سیستم 39 شینه New England و همچنین شبکه خوزستان تست و ارزیابی شده است. نتایج نشان از قابلیت روش در تعیین BPZ خطادار و محل دقیق خطا، تمایز بین شرایط تنش و خطا، تعیین محل خطا در خطوط سه ترمیناله و همچنین وابستگی بسیار کم به مقاومت خطا را دارد.

کليدواژه ها

رله های دیستانس، عملکرد زون 3، حفاظت ناحیه گسترده ، واحد اندازه گیری فازور (PMU)، زون حفاظتی پشتیبان (BPZ)

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
علیرضا صفاریان , 1400 , یک روش تطبیقی به عنوان حفاظت پشتیبان خطوط انتقال با استفاده از PMU با هدف بهبود عملکرد زون 3 رله دیستانس , بیستمین کنفرانس ملی دانشجویی مهندسی برق ایران